Nasz język należy do grupy języków słowiańskich, która dzieli się na następujące podgrupy – zachodniosłowiańskie (do których należy nasz język), wschodniosłowiańskie i południowosłowiańskie. Łącznie ludność mówiąca za pomocą języków słowiańskich wynosi ok. trzysta milionów.
W poprzednich tekstach porównaliśmy język polski do języka angielskiego, który należy do innej grupy. Ustaliliśmy, że sprawia to dodatkowe trudności w tłumaczeniu. Dzisiaj przeanalizujemy na grupie języków zachodniosłowiańskich (posługuje się nimi około 64 mln), czyli tych, z którymi polszczyzna ma najwięcej wspólnego. Do wymienionej grupy należą:
języki lechickie (polski, śląski, kaszubski, wymarły słowiński, oraz wymarły połabski)
języki łużyckie (dolnołużycki i górnołużycki)
czesko-słowackie (czeski, słowacki, oraz wymarły knaan)
Jest dużo cech, na podstawie których określamy przynależność określonego języka do grupy języków słowiańskich. Przede wszystkim, o czym wspomina wcześniejszy wpis, jest to fleksyjna morfologia. Ważnymi cechami wspólnymi są również:
leksykalny aspekt czasownika, czyli podział na dokonane i niedokonane
palatalizacja
zbitki spółgłoskowe, będące konsekwencją zaniku tzw. jerów
znaczna część wspólnej leksyki (języki słowiańskie wywodzą się z języka prasłowiańskiego)
Z naszym językiem najbardziej spokrewnione są oczywiście języki zachodniosłowiańskie. Łączy nas z nimi sporych rozmiarów rdzeń leksykalny. To znaczy, że tłumaczenie np. z języka czeskiego, ze względu nie tylko na bardzo podobny system gramatyczny, ale również zasób leksykalny, nie powoduje takich trudności, jak tłumaczenie chociażby z języka włoskiego.
Biuro tłumaczeń Poznań – tekst jest OK
Na temat Biuro tłumaczeń Poznań to też niezłe źródło
Na temat Biuro tłumaczeń Poznań to też niezłe źródło
Na temat Biuro tłumaczeń Poznań to też niezłe info
eogrodnik 